วันเสาร์ที่ 24 เมษายน พ.ศ. 2553

คุณจะนั่งรถม้า หรือ คุณจะลงจูงรถม้า ?

เรื่องราวการเดินทางในครั้งนี้จะพาไปเเอ่วที่เมืองเหนือ ดินเเดนจังหวัดลำปาง ถ้าพูดถึงจังหวัดลำปางผู้อ่านหลายๆคนก็คงจะคิดถึงสถานที่สำคัญต่างๆหรือของใช้ต่างๆ เเต่ก็มีสิ่งหนึ่งอย่างน้อยก็มี3ใน5คนที่ตอบว่า ถ้าพูดถึงจังหวัดลำปาง ต้องนึกถึงเมืองรถม้า ที่ดึงดูดนักท่องเที่ยวทั้งชาวไทยเเละชาวต่างชาติ สำหรับการนั่งรถม้าเที่ยวนั้นราคาก็ไม่เเพงมากนัก เริ่มต้นที่ราคา 60บาท จนถึง 450 บาท
เเต่พอผมได้ไปสัมผัสเเละได้ขึ้นไปนั่งจริงๆ อย่างเเรกหลายคนก็คงคิดไม่ต่างจากผมมากสักเท่าไหร่ คุณจะเกิดความสงสารม้าที่เป็นตัวรับภาระความหนักหนาของน้ำหนักของนักท่องเที่ยว เเละยิ่งสงสารไปมากกว่านั้นคือ เจ้าของม้าจะปิดตาม้าทั้ง 2 ข้าง ผมเลยงง เเละถามออกไปว่าทำไมถึงปิดตาม้าด้วยเพราะถ้าปิดตาม้าเเล้วม้าจะเห็นทางได้ไง คำตอบที่ผมได้รับคือ การที่ต้องปิดตาม้านั้นก็เพื่อไม่ให้ม้าต้องหันซ้ายหันขวาเพราะกลัวม้าตกใจเเละจะทรงตัวในการวิ่งที่ไม่ดี ส่วนม้าทุกตัวจะต้องสอนให้จำเส้นทางที่วิ่งเสียก่อนที่จะนำมาบริการนักท่องเที่ยว คุณว่าเป็นคำตอบที่ดีป่าวละ? ถ้าเกิดว่าผู้อ่านท่านไหนได้ไปเที่ยวเมืองลำปาง ถ้าจะขึ้นรถม้าเที่ยวชมหมู่บ้านถ้าเกิดความสงสารม้า มีวิธีหนึ่งคับที่ง่ายสุดคือ ผู้อ่านก็ลงจากที่นั่งเเล้วจูงม้าเที่ยวรอบเส้นทางที่ม้าวิ่งผมว่าน่าจะดีนะคับ ส่วนถ้านักท่องเที่ยวจะถ่ายรูปกับรถม้าเขาคิดค่าถ่าย10 บาทนะคับ เเต่ถ้าใตรไปช่วงหน้าร้อน ผมขอเเนะนำให้ไปในตอนเย็นนะคับ เพราะที่ลำปางที่โน๊ต อุดม พูดว่า ลำปางหนาวมากนั้น มันไม่จริงนะคับ อยากบอกว่าร้อนมากๆ ครั้งหน้าผมจะพาไปเที่ยวไหนอีกอย่าลืมเข้ามาอ่านนะคับ หากคุณคิดจะเที่ยวขอเเนะนำเที่ยวเมืองไทยดีกว่าคับ สนับสนุนการท่องเที่ยวไทยไปในตัวอีกด้วย
.............อิคคิว..............

ถ้าชนะบนความทุกข์ของประชาชนคนอื่น มันมีความสุขจริงหรือ ?

ความแตกต่างทางความคิด

จากสถานการณ์วิกฤติทางการเมืองของประเทศไทยในปัจจุบัน ประชาชนเกิดความแตกแยกทางความคิดออกเป็นฝักฝ่าย มีการรวมตัวเป็นกลุ่มต่างๆ ทั้งเสื้อแดง เสื้อเหลืองหรือเสื้อหลากสี ประชาชนแต่ละกลุ่มถูกปลูกฝังทางความคิด ความเชื่อ โดยขาดเหตุผลในการมองข้อเท็จจริงอย่างรอบด้าน และมีผลประโยชน์ของกลุ่มเป็นที่ตั้ง ทั้งนี้แต่ละกลุ่มก็คิดว่าเหตุผลที่ตนเองยกขึ้นมาอ้างถูกต้องและเหมาะสม ก่อให้เกิดความวุ่นวาย ความไม่สงบเรียบร้อยในสังคมและมีผลกระทบต่อการดำเนินชีวิตของประชาชนในเมืองหลวงหรือต่างจังหวัด เช่นการเดินทางไปทำงานไม่สะดวก เกิดความไม่ปลอดภัยในชีวิตของตนเองหรือเกิดการพลัดพรากจากความครัวบ้านเกิด ทำให้เกิดปัญหาทางสังคมตามมาอย่างมากมายและที่สำคัญเกิดความเสียหายต่อประเทศชาติ ไม่ว่าจะเป็นด้านการท่องเที่ยว การลงทุน ทำให้ประเทศชาติสูญเสียรายได้นับหลายพันล้านบาท ดังคำกล่าวที่ว่า เด็ดดอกไม้หนึ่งดอกสะเทือนไปถึงดวงดาว
ในฐานะที่นักศึกษาซึ่งกำลังศึกษาหาความรู้เพื่อเพิ่มพูนคุณภาพของตนเองและฐานะปัญญาชนของประเทศชาติควรมีบทบาทในทางการเมืองตามบทบาทและหน้าที่ของพลเมืองที่ดี ทั้งนี้ควรยอมรับในความคิดที่แตกต่างแต่ไม่คิดแตกแยกหรือเข้าไปรวมอยู่กับกลุ่มใดกลุ่มหนึ่ง ควรวางตัวเป็นกลาง มองเห็นปัญหาที่เกิดขึ้นอย่างรอบด้าน ใจกว้าง พิจารณาด้วยเหตุและผล ถึงข้อดีข้อเสีย โดยมีมุมมองความคิดในทางสร้างสรรค์สังคม
สิ่งที่น่าจะทำได้ดีที่สุดคือการให้ข้อมูลที่ถูกต้อง บอกเหตุและผลกับบุคคลรอบข้างที่ใกล้ชิด เช่นพ่อแม่ ญาติพี่น้องในครอบครัวตนเอง เพื่อให้บุคคลเหล่านี้ได้เห็นถึงข้อดีข้อเสียที่เกิดขึ้นและมีมุมมองในความแตกต่างที่เกิดขึ้น ไม่ก้าวเข้าไปอยู่ในขบวนการประท้วงของกลุ่มใดกลุ่มหนึ่ง อันจะก่อให้เกิดความแตกแยก ความร้ายแรง ในสังคมขยายวงกว้างไปมากกว่าที่เป็นอยู่ในขณะนี้
อนึ่งนักศึกษาควรมีความตระหนักในความรับผิดชอบต่อประเทศชาติหรือท้องถิ่นของตนเองเช่นกัน อย่างน้อยก็เกิดและอาศัยอยู่บนพื้นแผ่นดินไทยที่อบอุ่นและไม่ว่าจะอยู่ภาคไหนของประเทศไทย นับถือศาสนาใด ต่างก็เป็นคนไทยด้วยกัน หากเชื่อด้วยใจและเห็นความแตกต่างคือสิ่งที่สวยงาม
ย่อมจะดำเนินชีวิตอยู่ร่วมกับได้อย่างสันติสุขและช่วยกันคิดค้น สร้างสรรค์สิ่งที่ดีงาม และเป็นประโยชน์เพื่อพัฒนาประเทศชาติให้มีความเจริญ มั่นคง ทัดเทียมทันอารยะประเทศ หากทำได้แค่นี้ก็น่าจะสมกับบทบาทและหน้าที่ของนักศึกษาที่พึงควรกระทำแล้ว

วันพุธที่ 9 ธันวาคม พ.ศ. 2552

ความผูกพันธ์ระหว่างเพื่อน


หลายๆเรื่องราวที่เกิดขึ้นตั้งเเต่ก้าวเข้ามาเรียนในมหาวิทยาลัยราชภัฎเชียงรายเป็นเส้นทางที่เจอหลายๆเรื่องราว มากมายด้วยประสบการณ์ทั้งในทางที่ดีเเละไม่ดี เเต่สิ่งหนึ่งที่ได้เจอมาเเละเป็นสิ่งที่ยังอยู่ในความผูกพันธ์ คงจะหนีไม่พ้นเรื่องเพื่อน มาเรียนนิเทศศาสตร์ได้2ปีเเล้ว สรุปก็คือย้ายจากเด็กบัญชีมาเรียนนิเทศศาสตร์ตอนเเรกห้อง2 นิเทศศาสตร์มีกัน 39คน จนมาถึงตอนนี้เหลือเเค่18 คน ถึงจำนวนคนในห้องจะน้อยลงเเต่ส่วนลึกพวกเรามีความรักเเละความจริงใจให้กัน ในความคิดของคนบางกลุ่มอาจคิดว่าเด็กห้อง2 ไม่ใช่เด็กกิจกรรม เรียนไม่เก่ง เเต่อยากให้คนกลุ่มนั้นเปลี่ยนความคิดบ้าง ถึงจะเป็นเด็กห้อง2 เเต่พวกเราก็ตั้งใจเรียนเเละร่วมกิจกรรมทุกครั้ง พวกเราจะก้าวเดินไปทางข้างหน้าพร้อมกันเเละจะไม่ให้เพื่อนคนใดคนหนึ่งเดินเเยกทาง พวกเราจะต้องเดินไปสู่จุดหมายในเส้นทางเดียวกันจนถึงจุดหมาย......
มาดูลักษณะนิสัยของเพื่อนผมดีกว่าคับ.......

วันเสาร์ที่ 14 พฤศจิกายน พ.ศ. 2552

เวลาที่ผ่านไป


คุณเคยคิดบ้างป่าวคับว่า เวลาที่มีอยู่ทุกวันนี้จะสิ้นสุดลงเมื่อใด สำหรับผมช่วงเวลาที่ผ่านมาพูดเเบบตรงตรงเลยคับว่า
เป็นช่วงเวลาที่ผ่านไปเเบบไร้ค่าหลายครั้งผมเคยท้อเเท้เพราะชีวิตเจอหลายเรื่องราวหลายปัญหา ยิ่งเจอสิ่งเเวดล้อมภายนอกไม่ว่าจะเป็นเพื่อนฝูงหรือสถานที่บันเทิงต่างๆในเชียงรายพูดถึงเเล้วยังจำคำที่อาจารย์ท่านหนึ่งสอนได้เลยว่า ถ้าตัวผมมาเรียนมหาลัยเเล้วถ้าไม่บังคับเเละขยันก็อย่าคิดว่าจะจบเลย ตอนนั้นยอมรับว่าเห็นเรื่องที่อาจารย์สอนเเล้วเป็นเรื่องที่ตลก เเต่เเล้วชีวิตของผมก็เหมือนกับตัวละครในฉากของอาจารย์ท่านนี้ คิดเเล้วอยากย้อนเวลาเเละนำคำอาจารย์สอนมาปฎิบัติ สำหรับตัวผมเองอยากบอกให้ผู้ที่เข้ามาอ่านบทความเรื่องนี้ว่า.....ชีวิตเมื่อล้มเเล้วก็จงลุกขึ้นมาถึงเเม้ว่าเส้นทางข้างหน้าจะเป็นอย่างไรขอจงอย่าท้อเเท้ เวลาที่ผ่านไปเเล้วให้เก็บเรื่องราวเหล่านั้นมาเป็นประสบการณ์ในการดำเนินชีวิตปัจจุบันดีกว่า สิ่งที่ไม่ดีก็ทิ้งไว้กับอดีต เเละนำสิ่งที่คิดว่าดีมาเเก้ไขให้ดีกว่าเดิม
หมูอ้วนอิคคิว.........

วันจันทร์ที่ 7 กันยายน พ.ศ. 2552

กำลังใจที่มีให้

กำลังใจ

การพิสูจน์ตนเองที่ดี อาศัยเวลาและการกระทำ มิใช่อธิบายและเหตุผล
ร่าเริงเป็นยาบำรุง ความหวังเป็นยาบำรุง เมตตาเป็น
ยาบรรเทา
ด้วยรักที่จะเรียนรู้ ล้มเหลวไม่ใช่เรื่องเลวร้าย มันให้บทเรียนและพิสูจน์ศรัทธา
เราทำงาน อย่าให้งานทำเรา ให้งานเป็นส่วนหนึ่งของชีวิต ให้ชีวิตเพียงรู้จักรักการงาน
ชีวิตที่สดชื่นแจ่มใส ก้าวเดินไปด้วยการเรียนรู้ สันโดษอยู่ด้วยการแสวงหา
ผิดพลาดย่อมผิดหวัง คนเราผิดหวังได้เสมอ แต่อย่ายอมอยู่อย่างสิ้นหวัง
ในความว้าเหว่เงียบเหงา เพียงเรารู้จักสงบ เราจะพบตัวเราเอง รอยร้าวในใจของนักสู้ ไม่ใช่อยู่ที่เคยล้มเหลว แต่อยู่ที่ไม่ยอมเริ่มต้นใหม่
ถ้าใจจะต้องปวดร้าว อย่างไรก็ปวดร้าว เร็วไปวันสองวันจะเป็นไรไป....
แพ้เป็นบันได ชนะเป็นสะพาน ประสบการณ์เป็น
บทเรียน

วันอาทิตย์ที่ 6 กันยายน พ.ศ. 2552

การเรียนจะดีได้ต้อง ร7 เหล่านี้คับ

1. รักงาน ความรักและศรัทธาในงานจะเป็นเครื่องกระตุ้นให้อยากทำงาน การรักงานจะสร้างความสุขใจและรอยประทับใจในงานด้วย

2. รู้งาน ทำงานต้องอาศัยความรู้ที่ถูกต้อง การรู้หลัก รู้รอบและรู้ลึก ปรับเปลี่ยนกลยุทธ์การทำงานได้อย่างฉลาดถือว่ารู้จริง

3. ริเริ่ม การมีความคิดริเริ่มเป็นองค์ประกอบที่สำคัญในอันที่จะทำงานให้เกิดการพัฒนา

4. ร้อยรัด หมายถึงรู้จักองค์ประกอบของงานแล้วนำมาจัดให้เป็นระเบียบ เป็นรูปแบบมีขั้นตอน

5. รวบรวม คนที่ทำงานเป็นระบบจะมีการเก็บข้อมูลรวบรวมเพื่อใช้ในการรายงาน

6. รับผิดชอบ จุดเด่นของผู้นำและนักพัฒนางานทั้งหลายคือความรับผิดชอบ

7. รายงาน ผลงานที่ทำเป็นเครื่องแสดงความสำเร็จของงานว่าดีเด่นอย่างไร ต้องจัดทำรายงานคนส่วนใหญ่ไม่ชอบรายงาน คิดไป ทำไป ขึ้นปีใหม่ก็ทำอย่างที่เคย ทำมา การทำงานจะต้องมีหลักการ หลักฐานด้วยเสมอ เพื่อตรวจสอบข้อบกพร่อง จุดเด่น จุดด้อยไว้พัฒนางานให้ดียิ่งขึ้น



ขอขอบคุณข้อมูลจาก กระทรวงศึกษาธิการ

สิ่งที่ได้จากการเรียนวิชาการสื่อข่าวเบื้องต้น


สิ่งที่ได้จากรายวิชาการสื่อข่าวเบื้องต้นอันดับเเรกที่สำคัญมากก็คงจะไม่พ้นเรื่องการเขียนข่าว เพราะว่ากว่าจะได้ข่าวออกมาชิ้นหนึ่งเป็นเรื่องที่ละเอียดมากไม่ว่าจะเป็น รูปเเบบการเขียน ความถูกต้อง ภาษาที่ใช้ (เกือบไม่รอด) อิอิอิ การเป็นผู้สื่อข่าวนั้นต้องเป็นคนตรงต่อเวลา อย่างที่อาจารย์บอกเเละย้ำตลอดว่า การเขียนข่าวต้องส่งตรงเวลาเพราะถ้าไม่ส่งตรงเวลาจะทำให้ข่าวนั้นหมดความสนใจหรือล้าสมัยไปก็ได้ รายวิชานี้สอนให้ป็นคนที่กล้าคิด กล้าทำ ในสิ่งที่ไม่เคยทำมาก่อนในวิชาอื่นๆนั้นก็คือ การลงพื้นที่จริงในการหาข้อมูลเเละการสัมภาษณ์ กว่าจะผ่านประสบการณ์สื่อข่าวเบื้องต้นของผมบอกได้ตรงๆเลยว่าเป็น รายวิชาที่ต้องใช้ความอดทน รับผิดชอบ ความขยัน คับ
สำหรับการเรียนรายวิชาการเขียนข่าวเบื้องต้นนี้ เป็นเรื่องที่ไม่ยากเเละไม่ง่าย สำหรับผมเลย ช่วงเเรกปรับนิสัยตัวเองไม่ทันเลยคับ เพราะที่ผ่านมาผมเป็นคนที่ขี้เกลียด ไม่เคยส่งงานอาจารย์ เวลามาเรียนก็มาสายตลอด (สงสัยจะเป็นเด็กอยู่คับตอนนั้น) ไม่งั้นผมจะลงเรียนปีหนึ่งอีกทำไมคับ
( สงสัยผมเก่งเกินไป) เเต่เเล้วนิสัยของผมเริ่มหายไปเมื่อได้เรียนวิชาการเขียนข่าวเบื้องต้น จนตอนนี้ขยันส่งงานที่อาจารย์มอบหมายให้ มาเรียนก็ตรงเวลา จนมาถึงตอนนี้ผมยังรู้สึกเสียดายเวลาปีที่ผ่านมาเลยคับ ไม่ได้ทำอะไรที่เป็นประโยชน์ต่อตัวเองเเละพ่อกับเเม่เลยคับ ................