ผลงานของตัวเองที่ภูมิใจเพราะทำเองคับ

ยายหลานคุยโทรศัพท์กันเเบบขำๆ

หลาน : ฮัลโหล...ยาย นี่หนูเองน๊ะค๊ะ

ยาย : อ๋อ..หนูเองเหรอจ๊ะ

หลาน : ตอนนี้หนูได้เป็น Freshy

ยาย : อ้าว!! ไปเป็นกะหรี่ทำไมล่ะลูก

หลาน : ไม่ใช่!!! หนูอยู่ปีหนึ่ง

ยาย : ถูกเค้าจับขึงด้วยเหรอลูก

หลาน : ยายคะ คือ...หนูเป็นรุ่นน้อง

ยาย : ไปทำยังไงท้องละลูก

หลาน : หนูเป็นน้องวิดคอม

ยาย : อ๋อ โดนเค้ามอมเหรอลูก

หลาน : เปล่า หนูเรียน มศว

ยาย : ยังไม่มีพ่อด้วยเหรอลูก

หลาน : ยายอ่ะฟังผิด

ยาย : พ่อมันดัดจริตอีกเหรอลูก

หลาน : ยายง่ะ ชอบพูดบ้าๆ

ยาย : มันชอบเล่นท่าเหรอลูก

หลาน : ทำไมยายไม่ตั้งใจฟัง

ยาย : มันล่อซะพังเชียวเหรอลูก

หลาน : หรือหนูพูดไม่ดัง

ยาย : โห!! หนูติดสังฆัง แย่เลยลูก

หลาน : โว้ย!! คุยกับยายแล้วเซ็ง

ยาย : คงไม่ใช่มะเร็งมั้งลูก

หลาน : ยายทำหนูอารมณ์เสีย

ยาย : จะอมจะเลีย ปล่อยเค้าเถอะลูก

หลาน : ทำไมยายไม่ฟังดีๆ

ยาย : แค่สองที.. กระจอกลูก

หลาน : ไม่เอาแล้ว หนูไปดีก่า

ยาย : ตีลังกา ยายลองแล้วลูก

หลาน : จึ๋ย..เอ่อ..ยายแปลกปายน้าค้า...

ยาย : บนหลังคา..ก็น่าลองนะลูก

หลาน : เน่!! ถ้ายายไม่หยุด หนูจะด่า

กำลังใจของเด็กหัวโต

อย่าหมดหวังถ้ายังมีลมหายใจ

ยิ้มหน่อยได้ไหม
ยามที่ใจต้องพบกับทางตัน

จงคิดถึงช่วงที่เคยสุขสันต์
แล้วดึงมันออกมาเพื่อปลอบใจ
----*****----*****-----
เราต้องพบสิ่งที่ดีในวันหน้า
ทุกปัญหาย่อมเตรียมทางออกไว้
เพียงเเต่ว่าเราหาหาเจอเมื่อไหร่

ยิ้มเข้าไว้แล้วมุ่งหน้าหาต่อไป

ความฝันของตี๋อ้วนกับเอกนิเทศศาสตร์

เด็ก...นิเทศศาสตร์
เมื่อคุณแหงนหน้ามองฟ้า และเอื้อมมือไปเพื่อจะคว้าดาว ถึงแม้..อาจจะไม่มีดาวซักดวงติดมือมาอย่างที่ต้องการ แต่ขอให้รู้เถอะว่า สิ่งที่คว้าได้ ยังไงซะก็ไม่ใช่ดินเเน่นอน คนเราทุกคนต่างก็มีจุดหมายในการดำเนินชีวิต เเต่จุดหมายที่เราฝันไว้จะไปถึงหรือไม่ขึ้นอยู่กับ ความตั้งใจ ความอดทน เเละที่สำคัญจุดหมายที่เราฝันไว้ต้องเป็นสิ่งที่เรารักเเละชอบอีกด้วย ชีวิตของผมก็มีเป้าหมายเหมือนกับหลายคนบนโลกใบนี้ต่างกันเเค่เป้าหมายของเเต่ละคนไม่เหมือนกันเท่านั้นเอง
เป้าหมายของการเรียนเอกนิเทศศาสตร์ของผม คือได้ทำงานที่ตนเองรักเเละชอบ งานที่ผมรักเเละมีความฝันมาตั้งเเต่ตอนเป็นเด็ก
คืออยากทำอาชีพเป็นผู้สื่อข่าว ซึ่งบ่อยครั้งที่มีเพื่อนของผมมักบอกว่า..เรียนจบนิเทศศาสตร์หางานทำยาก เเละก็เป็นงานที่อันตรายมาก เเต่ความคิดของผมกลับไม่คิดอย่างนี้เลย ผมกลับคิดว่าการเรียนนิเทศศาสตร์ ทำให้ผมรู้จักความรับผิดชอบเเละการตรงต่อเวลาอีกด้วย ถึงเเม้ว่าเป้าหมายการเป็นผู้สื่อข่าวที่ผมวางไว้จะไม่เป็นจริง เเต่ผมก็ภูมิใจที่ผมได้เรียนรู้ในสิ่งที่ผมรัก
เป้าหมายในการเรียนนิเทศศาสตร์ไม่ใช่เเค่การเป็นผู้สื่อข่าวอย่างเดียว ก็ยังมีอาชีพอื่นอีกไม่ว่าจะเป็น ดีเจ นักเเสดง เเละอื่นๆอีกมากมาย ทุกคนต่างมีเป้าหมายของชีวิตเเต่
จะเป็นจริงหรือเปล่า ขึ้นอยู่กับความตั้งใจเเละความอดทน

เรียบเรียงโดย......หมูอ้วน

ของขัวญจากใจลูก

..พระคุณแม่ล้นฟ้ามหาสมุทร สุดจะหาสิ่งใดเทียบเทียมได้..

12 สิงหาคม 2552 ที่ผ่านมาข้าพเจ้ามีเรื่องราวที่เล่าขานให้กับเพื่อนหลายๆคนว่าข้าพเจ้ามีความตั้งใจที่จะทำอะไรเพื่อแม่ อยากให้แม่ได้ชื่นใจกับสิ่งที่อยากทำ ข้าพเจ้าตั้งใจมาเนิ่นนานเกือบเป็นปีและแอบกระทำเงียบๆนั่นคือเก็บเงินเล็กๆน้อยๆที่เหลือจากค่าใช้จ่ายในชีวิตประจำวันโดยการหยอดกระปุกออมสินเจ้าหมูตัวน้อยที่ข้าพเจ้าซื้อมาจากตลาดนัดและเก็บไว้บนหัวเตียงและหมั่นเพียรพยายามหยอดกระปุกออมสินทุกๆวันเพื่ออยากจะให้สิ่งหนึ่งที่ตั้งใจจะให้แม่

ถึงแม้ราคาจะน้อยแต่คุณค่ามันมากมายแต่จะมากอย่างไรก็คงเทียบกับความรัก ความห่วงหาอาทรของแม่คงไม่ได้ ข้าพเจ้าอยากได้

ของขัวญชิ้นเล็กๆ ที่แสดงถึงความรักของลูกเป็นสื่อจากใจ

นั่นคือเครื่องดื่มเสริมกำลังพร้อมดอกมะลิสีขาวช่อเล็กๆข้าพเจ้าเข้าไปกราบแม่และมอบของขัวญจากใจให้แม่และหอมแก้มด้วยซึ่งเป็นครั้งแรกที่ข้าพเจ้ากระทำ และได้บอกแม่ด้วยว่าลูกจะตั้งใจเรียนให้มากกว่าเดิมและทำความฝันให้เป็นความจริงถึงแม้ว่าจะยากเพียงใดก็ตาม และข้าพเจ้าจะนำเอาความสำเร็จไปฝากแม่และทุกคนที่รอความหวังจากข้าพเจ้าให้ได้ ..เป็นกำลังใจให้ข้าพเจ้าด้วยนะ.....